In de spotlight: dansondernemer Tahnee Masela

Tahnee Masela. Fotograaf: Ezme Hetharia.

INTERVIEW | Tahnee Masela (31 jaar) is de trotse oprichter van Collab Industry. Dat is een dansstudio en evenementenbureau in Amsterdam waar commerciële dansers graag komen trainen. Tahnee begon als professioneel turner, schoolde zich daarna om tot danser, en helpt nu andere dansers om hun dromen te realiseren. Dat doet ze door te focussen op hun professionaliteit en ondernemerschap. Want dansers moeten niet alleen goed kunnen dansen, maar ook prettig zijn om mee te werken.

Hoe oud was je toen je je eerste danspassen zette?

Ik was ongeveer 20 jaar toen ik voor het eerst serieus danslessen ging volgen. Dus heel laat! 

Ik heb wel altijd interesse gehad om te dansen. Maar omdat ik al op hoog niveau turnde, stond er veel druk op mij en was er geen ruimte voor andere sporten. Zo was ik me in 2007 aan het klaarstomen voor de Olympische Zomerspelen in Beijing. Maar toen kreeg ik een blessure aan mijn linkerbeen en moest ik geopereerd worden. De artsen zeiden dat ik niet meer zou mogen turnen. Daarom vroeg ik of ik dan zou mogen dansen, maar daarop was het antwoord ook ‘Nee’. Maar ik heb het toch gedaan! 

Na mijn revalidatie ben ik eerst twee jaar gaan dansen bij de dansopleiding van Rijn IJssel in Arnhem. Daarna heb ik de dansopleiding van Lucia Marthas gedaan in Groningen, omdat mijn vriend daar woonde. Daar mocht ik direct instromen in het tweede leerjaar. Ik voelde me daar meer thuis op de opleiding omdat ze zo strict zijn. Want vanuit het turnen was ik het gewend om gedrild te worden. En dat fysieke plaatje was er gewoon ook al. Ik was al sterk en lenig. 

Waarom ben je danslessen gaan geven?

Ik vond danslessen geven eerst eigenlijk helemaal niet leuk. Ik wilde zelf dansen! Om praktische redenen ben ik toen toch begonnen met lesgeven, omdat ik moest zorgen dat er brood op de plank kwam. Want ik moest gewoon hustlen in het commerciële werkveld. Om vast uitvoerend danswerk te hebben is in Nederland best wel pittig. 

Maar al snel merkte ik dat het toch héél leuk vond om danslessen te geven, om wat mee te geven aan mensen. Waar ik - nog steeds - het meest van geniet is dat andere dansers iets kunnen leren van mijn ervaringen en knowledge, zowel als danseres als turnster. Wanneer ik hen met mijn levenservaring en visie kan helpen om door te stromen en hun doelen te realiseren, dan maakt mij dat heel gelukkig. Dat is waarom ik wil blijven lesgeven. 

Als je geen danser zou zijn geworden, welk beroep had je dan gekozen?

Ik heb altijd gezegd: ik wil archeoloog worden. Want ik ben écht verslaafd aan geschiedenis. Met name de geschiedenis van het oude Egypte en het oude Griekenland vind ik heel erg interessant. Ik kijk hier ook heel veel documentaires over. Het is insane hoe zij in die tijd hebben geleefd zonder de kennis en middelen die wij nu hebben, zoals computers, auto’s, wifi, etc. En toch waren zij zo ver in hun doen en kunnen... I mean, kijk naar de piramides! Wij weten nog steeds niet hoe ze die hebben kunnen bouwen. 

Verder vind ik evenementen organiseren heel leuk! Coachen. Managen. Sowieso vind ik het heel nice om anderen aan te sturen. Ik houd van mensen taken geven, overzicht houden en creatief zijn. En ik houd van groepsdruk! En stress… (Tahnee giechelt). Ja, ik ga er heel goed op om in het moment dat een challenge zich voordoet naar een oplossing te zoeken. Dat geeft me veel energie. Daarom vind ik choreograferen en regisseren ook leuk.

Je hebt ADHD. Ervaar je dat als jouw kracht?

Ja! 100%. Ik zie het als een kracht, maar ik zie ook wel mensen om mij heen die ermee vechten. En vroeger vroeg ik mij ook weleens af: waarom ben ik zo druk, waarom vergeet ik alles, waarom kan ik totaal niet rekenen? Ik bedoel, ik huur nu een pand en daar komt een hele financiële administratie bij kijken. Dat is mijn zwakke plek. Maar ik kan die dingen steeds beter accepteren en zie ook meer de positieve kant van ADHD. Ik ben actief en energiek en ik zorg voor een leuk leven voor mezelf. Het voelt… bruisend!

Op welke prestatie ben jij trots? 

Dat vind ik een moeilijke vraag hoor. Ik ben heel perfectionistisch en altijd bezig met the next step. Maar ik ben er heel trots op dat ik het heb gemaakt als danseres, ondanks dat ik zo laat ben begonnen met dansen. En dat ik nu Collab Industry run! Er waren hier laatst dansers uit Brazilië en China. Zij hadden tickets geboekt om bij mij te komen trainen. Toen dacht ik: ‘WOW! Wacht effe, dit is écht sick!’ Dat was een moment dat ik besefte dat ik heel trots ben op wat ik hier heb.

Waarom ben je Collab Industry begonnen?

Niet per se omdat ik het wilde. Eigenlijk. Het gebeurde… (Tahnee lacht hard en vrolijk)

Ik ben in 2020 mijn eigen trainingsavond begonnen: Collab Wednesday. Dan bied ik danslessen aan, en dat doe ik elke week samen met een andere gastdocent uit het commerciële werkveld. Om mensen te stimuleren meer allround te trainen. En om een netwerk op te bouwen met andere choreografen. Daarvoor huurde ik een studio, maar dat voelde heel onpersoonlijk. Dan moest ik na de lessen de dansers de studio uitsturen, terwijl ze de behoefte hadden om te blijven en te kletsen. Soms waren er zelfs dansers uit België gekomen, maar dan kon ik niet rustig tegen ze zeggen: “Ik ben heel dankbaar dat je hier bent en dat je zover hebt gereisd en tijd hebt vrijgemaakt om hier voor mij te zijn.” Dus ik voelde me echt schuldig dat ik niet iedereen altijd mijn aandacht kon geven. 

Daarom ging ik op zoek naar een plek met een lobby, om daar mijn lessen op te zetten. We hebben toen een tijdje in een anti-kraak bedrijfspand gezeten, maar daar moesten we plotseling uit. Nu, sinds vier maanden, huren we deze plek op de Hoogoorddreef 74 in Amsterdam. We waren al een jaar aan het zoeken, maar toen ik uit de auto stapte en dit pand zag zei ik tegen mezelf: dit pand moet ik hebben, deze ga ik krijgen! Uiteindelijk is dat dus ook gelukt en het is hier echt fijn. En we mogen hier ook een paar jaar blijven sowieso, dus dat is héél cool. 

Vaak denken mensen trouwens dat wij een dansstudio zijn, maar heel zwart-op-wit gezien zijn wij een verhuurbedrijf. Dus wij geven de ruimtes aan andere dansers om hun lessen op te starten. Zij huren bij ons, en dat is dan onze collaboration. Ook voor andere evenementen kunnen mensen ons boeken. Meestal lopen de tickets dan via ons en helpen wij hen met de promotie. Zodat zij zich kunnen focussen op het creatieve. Zo heb ik afgelopen seizoen Jennifer Romen geholpen met de promotie van haar tour van Delusion

Wat zijn de Silvester Workshops?

In de afgelopen paar jaar, toen we nog geen eigen vaste locatie hadden, heb ik een andere vorm bedacht om met al onze dansers te kunnen blijven trainen. Dat zijn de Silvester Workshops: twee weken waarin dansers voor een klein bedrag onbeperkt lessen kunnen volgen van heel veel verschillende choreografen. Er zijn ongeveer zeventig lessen dan! Dat is een heel groot event. Zo is onze brand blijven bestaan en blijven groeien, terwijl ik op zoek ging naar een nieuw pand. 

Waar de naam vandaan komt? De eerste keer dat ik de Silvester Workshops organiseerde, was dat in de laatste week van december en de eerste week van januari. En met oud-en-nieuw was er in het stadje Rijssen in Twente, waar ik vandaan kom, ieder jaar een Sylvesterparty. Daar ging ik altijd heel graag heen want dan kon ik lekker dansen. Dus vandaar. Silvester staat voor mij voor feest en voor vernieuwing. 

Nu vinden de workshops twee keer per jaar plaats, in de winter en in de zomer. Want mensen vonden het zó leuk! 

Wat is een van de meest inspirerende momenten met je leerlingen?

Ik raak heel geïnspireerd door de groei van de leerlingen van het CIX trainingsprogramma. Dat is een programma van zes maanden, op zondagen, waarbij ik jonge dansers help een carrière op te zetten in het commerciële werkveld. We zitten nu in het vierde seizoen, en er zijn dansers die sinds seizoen 1 erbij zitten. Zoals Hessel van den Hoek, die bij ons als hobbydanser begon en die ik nu boek voor opdrachten. Laatst choreografeerde hij bijvoorbeeld voor een commercial van VodafoneZiggo, en daar hielp ik hem dan bij. Ondanks dat sommige dingen voor deze dansers herhaling zijn, willen ze blijven samenwerken en trainen met mij. Die commitment en gretigheid… Dat vind ik echt heel gaaf. Dat inspireert mij. 

Aan welke leerdoelen werk je in het CIX-programma?

Gedurende die zes maanden zijn we vooral bezig met topics die ik zelf heb gemist als beginnend freelance danser. Zoals een cv opstellen, Instagram, netwerken, mailtjes typen, contracten opstellen, etc. Dus naast de allround danstraining begeleid ik ze in het ontwikkelen van een prettige werkhouding. Want ook als boeker mis ik bij dansers vaak een bepaalde mate van professionaliteit. Daarom benadruk ik echt dat hele business aspect in deze opleiding. 

Dansers moeten ook aangenaam zijn om mee te werken. Ze hoeven geeneens de beste dansers te zijn. Als ze mijn werk tot leven kunnen laten komen en het is on fire on stage… Dan heb je je klus geklaard! En als je dan ook nog eens leuk bent in de omgang. Nou, dan is het helemaal nice. Dus als je klaar bent, pak je dan je tas? Of neem je nog even tijd om met de klant of het publiek te zijn en de mensen om je heen even te bedanken? Dat zijn dingen die heel vaak worden vergeten. Maar je moet humble blijven! 

Hoe blijf jij jezelf ontwikkelen als ondernemer? 

Ik luister veel naar podcasts over ondernemerschap, met andere ondernemers. Ik vind het altijd interessant om te horen hoe zij bepaalde keuzes maken. Want ik ben nog lang niet uitgeleerd. 

Maar wat ik voornamelijk doe is veel naar voorstellingen gaan en naar dans events waar ook andere choreografen zijn, en daar met mensen praten. Zoals het Blackbirds festival van Dalton Jansen. Ik wil namelijk up to date blijven. Dus dan kijk ik naar: hoe is dit georganiseerd, zijn er welkomstdrankjes, hebben ze folders of werken ze al met digitale flyers? Maar ook: hoe praten mensen, welke woorden gebruiken ze, praten ze gender neutral? Op die manier doe ik inspiratie op voor de events die ik organiseer. Want ik wil als ondernemer geen stempel krijgen dat ik niet meega met de tijd! 

Welke dansvoorstelling heeft je onlangs geraakt? 

Nomad, van Senna Amarnis. Daar dansten vrienden van mij in, dus dat was sowieso al leuk. Maar haar muzikaliteit en het concept dat ze had gemaakt vond ik echt heel mooi. Het was theatraal, maar het had toch ergens een gewaagd tintje omdat ze net buiten de lijntjes van het theater kleurde. Het was heel smart. Ik snapte de keuzes. En hoe zij werkt, dat is ook hoe ik zou willen werken.

Waar droom je nog van?

Als danser heb ik geen dromen meer. Ik ben met pensioen! (Tahnee giechelt) Nee, ik wil echt de nieuwe generatie gaan begeleiden. Maar als choreograaf wil ik me wel nog ontwikkelen. 

Ik droom ervan mijn eigen company te hebben, met vaste dansers die ik kan betalen. En met hen wil ik heel graag het theater in, omdat je daar veel meer artistieke vrijheid hebt. Het commerciële werkveld is ook heel nice, omdat je zoveel terugkrijgt van het publiek, maar creatief gezien vind ik het niet uitdagend meer. Terwijl ik zoveel ideeën heb! En in het theater zijn er geen grenzen, het is vrij, open. Daar kan ik alles doen wat ik wil. Dat heb ik nodig, voor mezelf.

Wist je dat er geen subsidies zijn voor vakbladen? Steun Dansdocent.nu door vriend te worden. Dat kan al vanaf €1 per maand!


IN DE SPOTLIGHT

Dansdocent ben je omdat het je passie is, maar wat meer respect en erkenning zou ook fijn zijn. Toch? Daarom interviewen wij regelmatig leden van Dansdocent.nu om hen in de schijnwerpers te zetten en de aandacht te geven die zij verdienen. We vragen hen waarom ze dansdocent zijn geworden, hoe ze het ervaren en wat ze nog zouden willen meemaken. Ook interviewen we regelmatig vooraanstaande en populaire dansdocenten. Laat je inspireren door deze mooie mensen!

Jacqueline de Kuijper

Jacqueline de Kuijper is de oprichter en hoofdredacteur van Dansdocent.nu. Ze studeerde in 2013 af met een master in Dance aan Mills College in Californië. Daarvoor studeerde ze dans- en theaterwetenschap, kunstgeschiedenis, filosofie en psychologie aan University College Utrecht. Na haar afstuderen schreef ze voor Dans Magazine en werkte ze als pilatesdocent in Utrecht. Haar scherpe pen en onderzoekende geest zet ze sinds 2019 in om dansdocenten te informeren en inspireren met Dansdocent.nu. En in 2022 is daar Dansers.nu bijgekomen: een nieuwe online magazine voor dansers en makers in Nederland en Vlaanderen.