Laura Wijnbelt: “Er is meer ruimte voor studenten om onderling kennis te delen”

Laura Wijnbelt is het nieuwe opleidingshoofd van de bachelor Artisteducator in Dans (voorheen: Docent Dans) van ArtEZ in Arnhem. Daarvoor werkte ze bij Muzelinck, Cultura Ede, CKE en Utrechts Centrum voor de Kunsten. Ze heeft diploma’s in danseducatie, theaterwetenschappen en Business Administration.

DANSDOCENT VAN DE TOEKOMST | Achttien jaar geleden studeerde onze podcast host Sanne Fokkens af aan de opleiding Docent Dans van ArtEZ. Hoe is de opleiding sindsdien veranderd? Daarover sprak ze in deze 16de aflevering met Laura Wijnbelt, het nieuwe opleidingshoofd van de bachelor Artisteducator in Dans. Wil je weten wat een ‘artisteducator’ is? Of waarom dit nieuwe curriculum opleidt tot dé dansdocenten van de toekomst? Beluister dan deze podcast. Of lees Sanne’s reflectie!

Reflectie: De student van nu

Wat mij na het gesprek bleef intrigeren is dat Laura Wijnbelt zei: “De student van vijf jaar geleden is niet meer de student van nu.” Zelf ben ik 18 jaar geleden afgestudeerd aan ArtEZ. Toen heette de opleiding ‘Docent Dans’. Sinds kort is die omgedoopt tot ‘Artisteducator in Dans’. En het curriculum is flink vernieuwd. In deze reflectie wil ik aan de hand van een aantal aspecten van dat curriculum de verschillen verkennen tussen de student van nu en die van vijf jaar geleden. Of misschien zelfs van achttien jaar geleden.

In mijn gesprek met Laura wordt duidelijk dat ze in de nieuwe opleiding héél studentgericht werken, en de studenten in leerjaar 3 en 4 meer ruimte krijgen om zich te specialiseren. ArtEZ werkte al langere tijd met individuele leerroutes, maar daar is nu nóg meer aandacht voor. Toen ik er studeerde, koos je voor Jazz of Flamenco, maar je kreeg sowieso Ballet, Modern en Improvisatie. Je stages mocht je zelf kiezen en daarmee kon je je interesses in een bepaalde doelgroep of context verder verkennen. Maar het was allemaal ‘veel’ en de druk was hoog. Daardoor was er weinig ruimte om echt te sparren met mede-studenten en/of docenten. En om jezelf te verdiepen in wie jij bent als dansdocent of wat jij wilt brengen, met dans. Die kans krijgen de studenten nu wel!

Laura zegt dat er meer rust en regelmaat in het programma zit, dat het minder versnipperd is. Nu, terugdenkend aan ons gesprek, vraag ik me af of dit betekent dat de studenten die rust en regelmaat nu ook meer nodig hebben? Voor een goede concentratie of om zich beter te kunnen focussen? Bijvoorbeeld doordat jongeren tegenwoordig meer prikkels te verwerken hebben, en mede door de komst van smartphones en social media vaker een burn-out hebben? Of was het vroeger inderdaad ook al ‘te veel’? En was deze koerswijziging in het curriculum sowieso nodig?

Ook vertelt Laura dat er meer aandacht is voor reflectie. Na veel lessen is er tijd en ruimte voor reflectie ingebouwd in het rooster. Met elkaar bespreken wat je hebt ervaren, hoe de les voor jou was, wat je hebt geleerd, om op die manier weer van elkaar te kunnen leren. Ik denk dat dat laat zien dat de studenten van nu goed kunnen luisteren en praten over wat ze meemaken, en dat ze ook behoefte hebben aan die verdieping. Het laat op zijn minst zien dat Laura en haar team het belangrijk vinden dat de nieuwe studenten deze vaardigheden ontwikkelen.

Als student en dansdocent in opleiding is dat leren reflecteren van groot belang. En daarna eigenlijk ook, want wij willen als docenten ook een leven lang leren. Maar er is altijd te weinig tijd. Ik vind het daarom lastig om die verdieping consequent toe te passen buiten de danslessen die ik geef. Tijdens de lessen probeer ik wel regelmatig te reflecteren met de leerlingen op wat we gedaan hebben, maar dit mag ik misschien nog meer stimuleren, bedenk ik me nu. Het zou mooi zijn als deze artisteducators dat wel consequent leren toepassen in hun danslessen en werkende leven!

Verder vond ik het bijzonder om te horen dat de ochtend-danslessen sinds dit jaar worden gevolgd in ‘verticale groepen’. Dat houdt in dat studenten van verschillende jaren met elkaar in de les kunnen staan. Toen de derdejaars studenten dit vorig jaar hoorden, ging er luid gejuich op, vertelt Laura. Want op deze manier kan je leren van je peers. Maar is het mogelijk om met en van elkaar te leren én elkaar tegelijk te helpen? Als toekomstige docent zijn dat belangrijke competenties, want zo leer je goed naar elkaar te kijken. De verschillen en overeenkomsten zien, en ook hoe je elkaar daarin verder kan brengen en stimuleren. Met verticale lesgroepen worden die competenties aangewakkerd en gestimuleerd.

Als dansdocent geef ik al voornamelijk les aan ‘verticale groepen’, want in mijn dans- en musicallessen aan kinderen en jongeren zitten verschillende leeftijden door elkaar. Ik probeer iedereen dan op hun eigen niveau te stimuleren. Te zorgen dat ze elkaar helpen en daardoor van elkaar kunnen leren. Maar dat gedifferentieerd lesgeven is nog niet zo makkelijk. Misschien leren deze studenten dat nu natuurlijker aan? Het betekent ook dat je als eerstejaars student stevig in je schoenen moet staan en jezelf niet moet willen vergelijken met een vierdejaars die al drie jaar verder is. En dat zegt Laura Wijnbelt ook tijdens deze podcast, dat je op deze opleiding leert om op een positieve manier naar jezelf te kijken en datgene wat jij nog kan leren te accepteren! Dat je eveneens leert te beantwoorden: wat heb ik nodig om te leren?

In dit nieuwe curriculum van de opleiding Artisteducator in Dans zijn dus drie aspecten flink uitgediept: 1) rust & regelmaat, 2) reflectie & verdieping en 3) ‘peer learning’. Dit maakt hopelijk dat je nog gefundeerder je eigen leerroute kan bepalen en dat je eerder leert wat jouw sterke punten zijn en waar jouw eigenheid zit. Hiermee kan je aan het einde van die vier jaar misschien al beantwoorden: Hoe wil jij met dans van betekenis zijn? En hoef je dat niet na de opleiding pas allemaal te ontdekken, zoals ik heb moeten doen. Maar ook dat is goed, want Laura zegt terecht dat je plan na vier jaar natuurlijk weer kan wijzigen. Je hebt een leven lang om te leren!

Sanne Fokkens.

DANSDOCENT VAN DE TOEKOMST

Met de podcast ‘Dansdocent van de Toekomst’ houden wij jullie op de hoogte van trends op het gebied van danseducatie! Sanne Fokkens, redacteur van Dansdocent.nu, gaat namelijk in gesprek met de artistiek leiders van de opleidingen Docent Dans van dansacademies in Nederland en Vlaanderen. Enkele vragen die aanbod komen zijn: Wat is daar de afgelopen tien jaar veranderd in het curriculum? Hoe kunnen dansdocenten hun leerlingen het beste voorbereiden op zo’n opleiding? En hoe zien zij de ‘dansdocent van de toekomst’?

Luister ook naar...