Faalangst: fixed versus growth mindset in een dansles breaking

Dansers: Siobhan Camille en Jasper Schouten. Fotograaf: Sjoerd Derine. Foto van Dansdocent.nu.

WERKPLEZIER EN DIDACTIEK | Wat kun je doen als een leerling tijdens de dansles bevriest door faalangst? Het overkwam één van de leerlingen van Cedric Van Eesbeeck tijdens een dansles breaking. Ze durfde niet te battlen uit angst niet langer de beste te zijn. In deze blog reflecteert Cedric op de oorzaken van faalangst, hoe je daar als docent mee om kunt gaan en beschrijft hij zijn zelfbedachte strategie om een ‘growth mindset’ bij dansers te stimuleren.

Een verlegen jongedame

Het is zomer, de zon schijnt tussen de wolken door op enkele kinderen die achter een bal aanrennen terwijl een tweede groep kinderen in de danszaal staat. Het is danskamp hiphop en breaking. Buiten is het rustig en vredevol, binnen is de spanning te snijden. In twee rijen tegenover elkaar, kin omhoog, staan ze klaar om de strijd aan te gaan met hun rechtstreekse tegenstanders. De muziek gaat aan en de rij aan de kant van de spiegel stormt als een vloedgolf vooruit. Aan de overkant wachten hun tegenstanders geduldig af tot het hun beurt is, waarna zij zelf in de aanval gaan. Behalve eentje. Zij blijft staan en weigert te dansen. Een verlegen jongedame van 11 jaar oud.

Voor degenen die onbekend zijn met de cultuur van breaking, een kort woordje uitleg bij deze scène. In breaking is het eerste dat aangeleerd wordt juist niet om allemaal dezelfde choreografie uit te voeren. Breakers beginnen met battles, een rechtstreekse confrontatie waarbij je laat zien wat je wilt en kunt om de ander te imponeren, waarna je tegenstander hetzelfde doet. Je kent de muziek niet op voorhand, je kiest ter plekke welke moves je doet en je weet pas of je het goed deed als de jury wijst naar de winnaar. In de competitieve wereld van breaking kom je daardoor veel sterke karakters tegen.

Nog meer dan in andere dansstijlen krijgen we in breaking dan ook te maken met dit fenomeen: mensen die ter plekke dichtklappen en niet durven bewegen. Maar vanwaar komt die verlegenheid? We kennen allemaal het kindje dat wenend in de eerste dansles aankomt, trillend van angst om door mama alleen gelaten te worden. Dat daar verlegenheid bij komt kijken, spreekt voor zich. Maar de jongedame in mijn verhaal is het tegenovergestelde. Ze is een populaire aanwezigheid in de groep, soms uitdagend naar andere kinderen en begeleiders en met hier en daar wat kattenkwaad. Helemaal niet wat je gebruikelijk ziet in de leerling die niet durft te freestylen met een tegenstander voor de neus.

Welke tandwielen waren er dan onbewust vastgelopen in haar gedachten?

…

Wil je verder lezen? Log dan in om toegang te krijgen tot de rest van dit artikel!

Inloggen

Lid worden

WERKPLEZIER & DIDACTIEK

Over één ding zijn dansdocenten het allemaal eens: wat een uitdagend en veelzijdig beroep hebben wij! Door middel van dans kunnen wij leerlingen begeleiden in hun algemene leerproces. Aan de hand van verschillende didactische werkwijzen leren we ze elke keer dat stapje meer. En dat geeft ons voldoening. Als dansdocent sta je er echter ook vaak alleen voor. Het is vaak creatief zoeken naar oplossingen voor de problemen waar je tegenaan loopt. Hoe bereid je je schooljaar voor? Hoe ga je te werk binnen verschillende contexten? Hoe gaan we de eindvoorstelling vormgeven? Maar vooral… Hoe behoud ik plezier in mijn beroep? Dat alles lees je in de rubriek ‘Werkplezier & Didactiek’!

Lees ook...